热泪盈眶

向明月

                 
                    如果眼泪能掷地有声
                    世界将是何等的狂躁
                     当年轻的心追逐梦的飞絮路过家门
                    谁来阅读遗忘在身后的叹息
   
                     天外的辽阔无暇搁浅家人的牵挂
                     无辜的风雨长成了不回家的借口

                     从此
                     家书沉睡在家书的世界
                    消息封锁在消息的空间

                     就连鸿雁也离家出走
                     驻足在别人的窗前
                     偶尔唱着'道听途说"的闲曲